TÜRKİYE HAYVANLARI KORUMA DERNEĞİ’ nin 2000 yılına gelene kadar, adına yakışır anlamda bir hayvan barındırma ve bakım merkezi yoktu. Gerçi İstanbul Şişli’deki poliklinik ile hayvan tedavi, bakım ve barındırma üniteleri 1998’de tamamen yıkılıp ünlü bir İngiliz barınak mimarı tarafından yeniden projelendirildikten sonra kusursuz hizmet verebilen bir tesise dönüştürülmüştü. Yine de sürekli bakıma muhtaç veya dışarıdaki yaşama uyum sağlayamayacak olan kedi ve köpeklerin ömür boyu yaşayacakları, özgürce dolaşabilecekleri açık alanlara sahip bir yuva özelliğinde değildi Şişli’deki merkez.

O yıllarda İstanbul ve civarında barınak kurabileceğimiz bir araziyi satın almak için çok aradık. Ama çeşitli sakıncalar ve sebeplerle bu projemize uygunlukta sorunsuz bir yer bulamadık. Bu arada “Ayılara Özgürlük” LIBEARTY projesinin proje ortağı ve yönetim sorumlusu olan derneğimiz, Bursa’nın Karacabey İlçesi, Ovakorusu mevkiinde kurulmuş bulunan, doğal yaşam ortamı özelliğindeki ayı barınağına görevi gereği sık sık gidiyordu.

Bir gün yine o yörede ayı parkına doğru ilerlerken yolun kenarında gözümüz bir tabelaya takıldı : BU ARAZİ SATILIKTIR. Hemen araçtan indik, soruşturduk, araziyi inceledik; tam ana yolun üzerinde, dikdörtgen biçiminde dümdüz 7 dönümlük bir yerdi. İçinde harap durumda birkaç küçük ağıl, tavukhane ve ahır vardı. Yemyeşil sulak bir alandı ve çayırda mal sahibinin dört koyunu otluyor, köpeği de onlara bekçilik yapıyordu. Nasıl olsa sürekli olarak ayılara geliyorduk. Barınağımızı burada da kurabilirdik. 2000 yılı Mayıs ayında o yeri satın aldık. Arazi şimdi derneğimizindi.

THKD artık örnek bir barınak kurabilecekti: Evsiz barksız, acı- açlık çekmiş köpeklerin özgürce koşup oynayacakları, asla acı-açlık çekmeyecekleri, bağlı tutulmayacakları; kedilerin sıcacık kedi evinde ranzalarda, kanepelerde, yataklarda keyif sürecekleri; uçamayan kuşların sığınacakları, bol bol yemlenecekleri; artık işe yaramadıkları için sahipleri tarafından bir tarafa bırakılmış atların, eşeklerin yoncalarının, sularının önlerine servis edildiği ve bundan böyle ağır yükleri taşımadan güven içinde yaşayacakları bir yuvaları olacaktı. VE AYNEN ÖYLE DE OLDU. Aradan geçen 17 yıl sonrasında da yuvamızda bu huzurlu düzen hiç bozulmadı.

Araziyi satın alır almaz yıkılacakları yıkıp attık planladığımız tesisin yapımına başladık.Değerli hayvan ve doğa dostu Bekir Coşkun’un, yaşamını yitirmiş olan sevgili köpeğinin anısına yuvamıza PAKO YUVASI adını verdik. PAKO, evsiz-barksızların yalnızca sevgiyle değil saygıyla da muamele gördükleri 17 yıllık örnek bir aile yuvasıdır. Açık alan hava şartları her ne kadar bunca yıl içinde bu tesisi dışından yıpratmaya başlamış olsa da hayvanlarımızın mutluluğunu, huzurunu ve onlarla aramızdaki sevgiyi yıpratmaya gücü yetmeyecektir.