Er zijn heel veel zwerfdieren in Turkije en dit levert onoverkomelijke problemen op voor dierenwelzijn organisaties. De aantallen variëren afhankelijk van de verschillende regio's van het land. Over het algemeen hebben we het over honderdduizenden: dieren die geen eigenaar hebben die hen kan beschermen en verzorgen als ze ziek worden of gewond raken. Zoals vaak het geval is, resulteert dat voor deze dieren in een leven van pijn lijden en ontberingen. Stichtingen en individuen die niet onverschillig kunnen zijn voor dergelijk leed doen hun best om hen te helpen.

Als THKD zijn we van mening dat sterilisatie absoluut noodzakelijk is om een ​​einde te maken aan deze cirkel van lijden. Onder de slogan 'Laat ze niet geboren worden om dood te gaan' proberen we te voorkomen dat tienduizenden zwerf-kittens en puppy's doodgaan na onvoorstelbaar leed en honger. Toen we onze eigen kliniek hadden, hebben we nooit kosten in rekening gebracht voor het castreren van katten en honden, zelfs als ze eigenaren hadden. We vinden het onderscheid tussen een "zwerfdier" en een "huisdier met een eigenaar" onaanvaardbaar als het gaat om sterilisatie. Mensen kunnen een straatdier huisvesten en er zo goed mogelijk voor zorgen, maar hebben misschien niet de middelen om te betalen voor een castratie-operatie. Als de eigenaar de kosten van sterilisatie niet kan betalen, wordt het "huisdier" in de meeste gevallen op straat achtergelaten of op zijn best ergens in huis opgesloten. Om die reden hebben we nooit kosten in rekening gebracht voor het castreren van dieren die naar onze kliniek werden gebracht. Sommige privé dieren klinieken klaagden echter dat dit oneerlijke concurrentie was en voerden campagne voor een wetswijziging die uiteindelijk leidde tot de sluiting van alle klinieken die door liefdadige dierenorganisaties werden beheerd.

Sindsdien zijn we doorgegaan met onze gratis sterilisatiecampagnes, maar nu via dieren klinieken waarmee we nauw samenwerken. Deze campagne wordt elk jaar meerdere keren gehouden en stelt mensen in staat om zich te bekommeren om straatdieren.

We bieden ook een gratis behandeling van gewonde dieren aan door middel van soortgelijke regelingen met klinieken waar we volledig vertrouwen hebben in de vaardigheden en normen van de dierenarts. En als een dier ten gevolge van een verwonding zodanig is gehandicapt is geraakt dat het niet meer op straat kan leven, geven we hem een thuis in ons asiel.

Verkeersongevallen zijn de belangrijkste oorzaak van letsel aan dieren; elke dag ontvangen wij meerdere oproepen voor ongelukken waarbij een dier door een voertuig is geraakt. Bij deze incidenten stopt de bestuurder bijna nooit. Het zijn organisaties zoals THKD die deze gewonde dieren te hulp komen.

Onvermijdelijk is al dit werk erg kostbaar voor THKD; de verzorging en voeding van honderden dieren die we in het asiel hebben en hun periodieke gezondheidscontroles en vaccinaties, de ontelbare gevallen van gewonde en drachtige dieren die naar het asiel worden gebracht, reageren op incidenten van wreedheden die aan ons worden gerapporteerd. Al deze kosten houden ons tegen om ons werk uit te breiden naar wat we zouden willen. We zijn dankbaar voor alle hulp die we krijgen in ons werk om het lijden van dieren te bestrijden.

Castratie of sterilisatie is een chirurgische ingreep om het ongecontroleerd voortplanten van dieren te stoppen. Niet alleen katten en honden, maar ook dieren in het wild en werkdieren zoals paarden en ezels kunnen worden geholpen.

Overal om ons heen zien we kittens en puppies geboren worden op straat en als zodanig vaak veroordeeld worden om te sterven of verschrikkelijk te lijden. Ze sterven na aangereden te zijn, van de honger of de erbarmelijke omstandigheden waar in ze leven. De dieren die dit lot niet delen, worstelen om tegen alle verwachtingen in te overleven. Om te denken dat het mogelijk is om huizen te vinden voor al deze dieren zou het toppunt van optimisme zijn, zelfs ras katten en honden worden op straat achtergelaten.

Geconfronteerd met deze realiteit voert onze stichting regelmatig campagnes onder het motto: "Laat ze niet geboren worden om te sterven".

Castratie/sterilisatie voorkomt niet alleen het voortplanten, maar verhoogt ook de kwaliteit van het leven van de dieren en stelt hen in staat om een ​​gezonder en veiliger leven te leiden: ··Gecastreerde mannelijke dieren achtervolgen de vrouwtjes niet zonder enige acht te slaan op hun eigen veiligheid. Ze raken niet verwikkeld in gevechten om een vrouwtje en raken niet in dezelfde mate verwond als ongecastreerde dieren. Ze doen geen besmettelijke ziekten op van geïnfecteerde vrouwtjes en infecteren daardoor andere vrouwtjes op hun beurt ook niet. Vrouwelijke dieren hebben vergelijkbare voordelen van sterilisatie.

Ongecastreerde dieren scheiden zeer sterke en onaangename geuren af ​​en stoten luide geluiden uit ​​bij krolsheid. Als ze als huisdier worden gehouden, zet hun eigenaar ze soms uit huis wanneer ze in deze staat zijn. Of de dieren slagen erin om uit hun huis te ontsnappen. Het lot van veel van deze dieren is hartverscheurend.

Ongecastreerde dieren trekken de woede aan van mensen van wie de ramen, deuren en auto's met hun urine worden besproeid.

De gevechten die uitbarsten tussen ongecastreerde hondenroedels leiden ertoe dat mensen bang worden en klagen bij de gemeente, die vervolgens verplicht is te handelen op manieren die niet altijd gunstig zijn voor de dieren.

Gecastreerde dieren blijven hun leven vreedzaam leiden en veroorzaken geen vijandige reacties van mensen.

Ondanks al deze feiten weigeren sommige dierenartsen van gemeenten mannelijke katten en honden te castreren. Wij als THKD kunnen deze mentaliteit niet begrijpen en doen ons best om deze houding te veranderen.

Het is ook noodzakelijk om katten en honden te ‘helpen’ die als huisdieren worden gehouden. Wanneer deze onbehandelde dieren niet kunnen paren worden ze ongelukkig, rusteloos, opgewonden en soms agressief. Het geven van hormooninjecties om deze symptomen te bestrijden, is heel schadelijk voor de gezondheid van deze dieren. Sommigen ontwikkelen daardoor tumoren in hun voortplantingsorganen.

De afgelopen jaren hebben we steeds vaker te maken gehad met onvoorstelbare wreedheden tegen dieren: marteling, opzettelijke wreedheid, verminking en moord. De media laten zeer vaak foto's zien van verminkte puppy’s en katten (geamputeerde poten, oren en staarten). Ook tonen zij regelmatig beelden van gewurgde, gemartelde dieren en incidenten waarbij het lijkt alsof dieren zijn gebruikt als doelen bij schietoefeningen.

De wettelijke straf voor deze misdaden is  helaas vrij licht en moet zeker worden verhoogd. Alle dierenhulporganisaties in Turkije zijn hierin verenigd en pleiten voor een strengere veroordeling voor dergelijke misdaden. Een ander probleem is dat het vaak niet mogelijk is om de daders te identificeren, omdat er van dergelijke misdaden geen getuigen zijn. Beveiligingscamera's kunnen van nut zijn, maar ze zijn over het algemeen te vinden in de belangrijkste winkelgebieden in plaats van de achteraf straten en geïsoleerde open plekken waar dieren kunnen worden gelokt. En we mogen niet vergeten dat hoe streng de veroordeling ook is, dit niet het hoofdprobleem aanpakt:; de psychologische redenen achter de misdaden. Terwijl de veroordeling evenredig moet zijn aan de misdaad, zou er meer aandacht moeten zijn voor manieren en middelen om de psychologische redenen te identificeren en te behandelen die individuen ertoe aanzetten dergelijke onuitsprekelijke daden te plegen.

We weten, om dierenleed op lange termijn op te lossen, dat we mensen bewust moeten maken van de problemen waarmee dieren worden geconfronteerd en wat mensen kunnen doen om een ​​betere wereld te creëren waarin dieren en mensen in harmonie kunnen leven. Onderwijs is essentieel om het bewustzijn te vergroten en ervoor te zorgen dat de jongere generaties in een samenleving leven die toleranter en gevoeliger is voor de behoeften van alle wezens.

Wat THKD sinds het begin van de jaren negentig regelmatig doet, is een voorbeeld geven van hoe onderwijs het bewustzijn van zowel jongeren als volwassenen kan vergroten. Dit zijn enkele van de projecten die we hebben gelanceerd:

Het oprichten van “Animal Protection Boards” op scholen in samenwerking met het Ministerie van Nationaal Onderwijs en ervoor zorgen dat de studenten die lid worden van deze verenigingen voldoende informatie en training krijgen over het welzijn en de bescherming van dieren. Bovendien is de Wereld Dieren Bescherming Dag van 4 oktober aanvaard door het Ministerie van Nationaal Onderwijs en wordt gevierd op alle scholen.

We hebben lagere en middelbare scholen aangemoedigd om korte verhalen met een dierenthema en dier gerelateerde tekeningen, schilderijen en fotografiewedstrijden te organiseren.

We hebben afspraken gemaakt voor gesprekken en discussiesessies op scholen, met vraag- en antwoordsessies over hoe je huisdieren kunt houden, hoe je dieren op straat het best kunt helpen en de voorzorgsmaatregelen die moeten worden genomen om dit te doen. Daarnaast geven wij ook informatie over dierlijk gedrag en de omgang met wilde dieren. Ouders worden uitgenodigd en aangemoedigd om deze evenementen bij te wonen.

We drukken folders en posters om liefde en zorg voor dieren te promoten en verspreiden deze breed in de gemeenschap.

We ontvangen educatieve films als donaties van buitenlandse dierenbeschermingsverenigingen en tonen deze op scholen en aan het grote publiek op dierenthema dagen in gemeentelijke zalen. Deze films draaien rond thema van het bevorderen van genegenheid, mededogen en respect voor dieren.

We werken aan bewustwording bij de volwassen bevolking in plattelandsgebieden. Om dit te bereiken, hebben we contact met de veterinaire afdelingen van de lokale gemeenten en voorzien we hen van folders en posters om deze te verspreiden op lokale landbouwshows. Dit gedrukte materiaal gaat over het verzorgen van boerderijdieren, maar omvat ook de verzorging van katten en honden, omdat ze een groot deel uitmaken van het landelijke leven als werkdieren en als huisdier; honden die vee beschermen en hoeden, katten die knaagdieren vangen en daardoor graan en andere voedingsmiddelen beschermen.

Mensen die correcte informatie krijgen over het leven en welzijn van dieren en die zich dit eigen hebben gemaakt, zullen de dieren eerder met de nodige zorg en respect behandelen. Dat betekent dat ze nooit wreed tegen ze zullen zijn en misbruik van dieren door anderen nooit zullen tolereren.

Maatschappelijke organisaties spelen een belangrijke rol als pressiegroepen om de belangen van de samenleving als geheel te behartigen, en bij de overheid te vertegenwoordigen en protestacties en demonstraties te organiseren. THKD heeft deelgenomen aan veel van dergelijke demonstraties, georganiseerd door andere organisaties, waarbij ze wreedheid en geweld tegen dieren veroordeelden:

Meedoen aan een demonstratie op boten aan de oevers van Istanbul eind jaren negentig, tegen de massamoord op zwerfhonden door gemeentelijke autoriteiten.

Protesteren voor verschillende gemeentelijke hoofdkantoren om de schrijnende staat van de door hen geleide dierenopvangplaatsen aan te kaarten.

Deelnemen aan demonstraties om de aandacht te vestigen op de onthutsende behandeling van koetspaarden op de Prinseneilanden bij Istanbul en daar een verbod op paardenkoetsen te eisen.

Deelnemen aan protestactiviteiten tegen het gebruik van bont in de mode-industrie.

We organiseerden in 2012 twee grootschalige demonstraties in samenwerking met de organisatie Dierenrechten Activisten (HAYVIST), die grootschalige deelname van andere maatschappelijke organisaties en het publiek trokken. Deze werden uitgebreid gerapporteerd door de media en bereikten het resultaat waar we naar streefden. In die tijd had het Ministerie van Bos en Waterleiding een wetsontwerp opgesteld om de Wet op de bescherming van dieren te wijzigen, en dit zou aan de orde komen in de Turkse Grote Nationale Vergadering (parlement). We moesten de behandeling van dit voorstel voorkomen, omdat het duidelijk was geworden dat de voorgestelde amendementen zouden neerkomen op een doodvonnis voor dieren. THKD en HAYVIST deden een uitgebeide voorbereiding en riepen alle dierenactivisten op om zich op 30 september 2012 te verzamelen op het Taksimplein in Istanbul. Degenen die niet naar Istanbul konden komen, werden gevraagd om een ​​protestdemonstratie te organiseren in hun eigen omgeving tegelijk met de hoofddemonstratie in Istanbul.  De krantenkoppen die de volgende dag verschenen, toonden hoe gevoelig en ontvankelijk de media waren geworden voor dierenrechtenkwesties:

Hürriyet - Tienduizenden marcheerden voor een humane behandeling van dieren. Turkije in beweging: luister naar deze schreeuw!

Milliyet - Humans and Animals United: marcheren tegen het wetsvoorstel!

Posta - Massaprotest tegen het doodvonnis! Handen af ​​van mijn viervoeters! Het wetsvoorstel heeft duizenden op straat gebracht!

Het succes van onze protesten werd een paar dagen later op 4 oktober duidelijk: er werd aangekondigd dat de parlementaire commissie die het wetsvoorstel had opgesteld, was gevraagd het opnieuw te beoordelen.

Toen duidelijk werd dat het wetsvoorstel nu uitgebreide aandacht kreeg, wilden we de impact van onze eerste demonstratie versterken en op 21 oktober een tweede te organiseren. Opnieuw resulteerde dat in enorme steun en sterke krantenkoppen:

Milliyet - Nogmaals in Taksim, om te voorkomen dat niemand het vergeet!

Hürriyet - Steriliseer, vaccineer en laat leven! Oproep om het wetsvoorstel in te trekken. Duizenden dierenliefhebbers terug op straat. "Nee tegen de massamoordwet!"

Posta - We willen geen massamoordwet!

Aydınlık - Nee tegen de doodstraf voor dieren!

Haber Türk - Dierenactivisten zijn gisteren weer op straat geweest!

Het gevolg was dat het eerste voorstel nooit wet is geworden.

Dankzij de gezamenlijke actie van maatschappelijke organisaties, de uitgebreide berichtgeving over wreedheden en misbruik door de pers en het groeiende bewustzijn van het publiek, zien we nu dat politici van alle partijen dierenrechtenkwesties veel serieuzer nemen. Tijdens de verkiezingscampagne van juni 2018 verklaarden alle belangrijke kandidaten dat ze de wetgeving inzake dierenrechten zouden ondersteunen en dat ze allemaal hun verkiezingsfoto's met dieren hadden gemaakt. We zullen moeten afwachten of hun woorden in de komende maanden in daden zullen worden omgezet; Zo niet, dan zijn we allemaal bereid om terug de straat op te gaan om hen aan hun beloften te herinneren.